1. SAMOCHÓD

Posiadanie samochodu firmowego stanowi duże udogodnienie dla przedsiębiorcy, ale także wiąże się z ponoszeniem sporych kosztów. Dlatego ważne jest, by podejmować właściwe decyzje związane z nabyciem pojazdu, jego użytkowaniem i sposobem rozliczania kosztów. Od tego zależy, czy właściciel osiągnie korzyści podatkowe, czy też nie.

Już na początku, decydując się na nabycie samochodu stoimy przed kilkoma wyborami:

Czy nabyć auto na własność? Czy wziąć na ten cel kredyt? A może wziąć samochód w leasingu? Co jest dla nas najbardziej opłacalne?

Jeżeli zastanawiamy się nad którąś z form finansowania samochodu: leasingiem lub kredytem, pomocna będzie poniższa tabelka.

KRYTERIA

LEASING

KREDYT

Procedura uzyskania

Łatwiejsza, szczególnie dla rozpoczynających działalność

Dużo bardziej skomplikowana

Wartość

Tańszy

Droższy

Wkład własny

Minimalnie, 5% wartości pojazdu

Można uzyskać bez wkładu własnego

Rozliczenie kosztów

Przy leasingu operacyjnym, całe raty leasingowe można wliczyć w koszty uzyskania przychodu

Koszt stanowią jedynie odsetki i koszty kredytu, kapitał nie stanowi kosztu

Podatek

Bardziej opłacalny, dzięki wliczaniu całych rat do KUP

Mniej opłacalny

Odliczenia VAT

Od rat leasingowych:

– co miesiąc

– limit 60% VAT, nie więcej niż 6.000 zł do 31.03.2014 r.

(od 01.04.2014 r. możliwość odliczania 50% VAT od samochodów używanych zarówno w celach firmowych, jak i prywatnych oraz 100% VAT od pojazdów używanych wyłącznie w celach służbowych bez limitu kwotowego)

VAT rozliczany „z góry” jednorazowo

Własność samochodu

Własność firmy leasingowej. Jeżeli klient posiada klauzulę o wykupie, po skończeniu umowy może nabyć auto na własność

Po spłacie kredytu klient staje się właścicielem pojazdu

Inne zalety:

– opłacone ubezpieczenie przez leasingodawcę,

– możliwe pokrycie kosztów napraw przez leasingodawcę w zależności od rodzaju leasingu i umowy

– większa zdolność kredytowa

– klient sam ustala w jakiej wysokości chce płacić raty

– można zaciągnąć na dowolny okres

Co zatem wybrać?

Podsumowując,
wybierając leasing zyskamy większe korzyści podatkowe i zapłacimy mniej. Jednak minusem jest, że przy tej usłudze samochód nie staje się naszą własnością. Możemy jedynie użytkować go przez określony czas, a dopiero po skończeniu umowy mamy możliwość wykupu środka trwałego na własność. Poza tym wymagany jest wysoki wkład własny. Chcąc się na coś zdecydować należy dokładnie przeanalizować oferowane usługi, zalety i wady obu form finansowania pod kątem naszych oczekiwań.

Posiadając samochód firmowy na własność musimy liczyć się z ponoszeniem kosztów związanych z użytkowaniem pojazdu, tj.:

  • amortyzacja wartości początkowej pojazdu,
  • opłaty za paliwo,
  • koszty napraw,
  • zakup części samochodowych,
  • opłaty parkingowe,
  • składki na ubezpieczenie samochodu.
Uwaga!

Według art. 23 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f „do kosztów podatkowych nie zalicza się odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.”

 

Jak rozliczyć koszty związane z użytkowaniem samochodu w firmie?

METODY AMORTYZACJI

Musimy zastanowić się w jaki sposób najlepiej rozliczyć koszty zakupu samochodu. Należy wówczas zamortyzować środek trwały. Można wybierać spośród różnych metod amortyzacji:

1. Amortyzacja jednorazowa
2. Amortyzacja degresywna
3. Amortyzacja liniowa.

1. Amortyzacja jednorazowa – tylko dla przedsiębiorców rozpoczynających działalność oraz małych podatników posiadających samochody ciężarowe

Najszybszą i najskuteczniejszą metodą jest amortyzacja jednorazowa. Korzystając z niej możemy jednorazowo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów kwotę netto zakupionych środków trwałych o wysokiej wartości. Zaletą tego sposobu jest obniżenie podatku dochodowego w ciągu roku.

Jakie samochody obejmuje?

Amortyzacji jednorazowej podlegają samochody ciężarowe o wartości poniżej 3.500 zł, głównie o ładowności powyżej 3,5 tony.

Kto może dokonać jednorazowej amortyzacji?

Prawo do jednorazowej amortyzacji w 2014 r. mają mali podatnicy*(tzn. podatnicy, u których wartość przychodu ze sprzedaży wraz z kwotą należnego VAT w 2013 r. nie przekroczyła 5.068.000 zł)  oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej w odniesieniu do środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT (z wyłączeniem samochodów osobowych), w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
Kwota limitu w 2014 r. wynosi 211.000 zł. Niewykorzystany limit nie przechodzi na następne lata.

Podstawa prawna: art. 22k ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) i odpowiednio art. 16k ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.).

2. Amortyzacja degresywna (metoda malejącego salda) – dla wszystkich podatników posiadających samochody ciężarowe

Dla kogo korzystna?
– dla przedsiębiorców osiągających relatywnie wysokie przychody z działalności gospodarczej,
– dla przedsiębiorców rozpoczynających działalność,
– dla podatników, którzy w krótkim czasie chcą wygenerować wysokie koszty podatkowe.

Amortyzacja degresywna nazywana jest metodą malejącego salda z powodu coraz niższej wartości odpisu środka trwałego na podstawie wartości netto pojazdu. W początkowych latach wartość odpisów amortyzacji będzie wyższa do momentu osiągnięcia wysokości stawki metody liniowej. Współczynnik stawki amortyzacji nie może być wyższy niż 2,0.

Metodę degresywną amortyzacji można więc podzielić na dwa etapy:
I etap – metodę degresywną,
II etap – metodę liniową.

3. Amortyzacja liniowa – dla wszystkich przedsiębiorców posiadających samochód osobowy lub ciężarowy

Amortyzacja liniowa jest najprostszą i najczęściej stosowaną metodą amortyzacji. Polega na równomiernym amortyzowaniu środka trwałego przez cały okres amortyzacji.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się równomiernie przez 5 lat ze stawką 20%.

Najpierw wprowadzamy środek trwały do ewidencji, a miesiąc po tym możemy rozpocząć amortyzowanie samochodu.

EWIDENCJA ŚRODKÓW TRWAŁYCH
(wprowadzanie samochodu do majątku przedsiębiorstwa)

Jeżeli chcemy rozliczać koszty związane z użytkowaniem samochodu należy wprowadzić środek trwały do ewidencji. Dokonać tego należy najpóźniej w miesiącu przekazania go do użytkowania. Na początku trzeba ustalić wartość początkową auta. Przy zakupie jego wartością początkową jest cena nabycia*.

Według art. 28 ust. 2 i 8 ustawy o rachunkowości:

*cena nabycia to „cena zakupu, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny nabycia składnika aktywów, a w szczególności przyjętego nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny – jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu.”

Cena nabycia samochodu obejmuje ogół jego kosztów poniesionych przez jednostkę do dnia przyjęcia go do używania, w tym również:

> niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy,

> koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu sfinansowania tego środka trwałego i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody    z tego tytułu.

Inaczej mówiąc,

wartość początkową samochodu ustala się na podstawie wartości zakupu wykazanej w dokumencie poświadczającym zakup (faktura, rachunek itp.). Jeżeli takiego nie posiadamy, cenę nabycia ustala się na podstawie ceny rynkowej.

Poza tym wartość początkowa może być wyższa o wydatki związane z finansowaniem tego pojazdu, takie jak: opłaty za rejestrację auta, naprawy itp.

Uwaga!

Ewidencji podlegają jedynie samochody o cenie nabycia wyższej niż 3.500 zł.
Poza tym według art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f. muszą być także:
„- kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania,
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok,
– wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z jego działalnością gospodarczą.”

EWIDENCJA PRZEBIEGU POJAZDÓW („kilometrówka”)

Prywatne samochody osobowe lub inne pojazdy mechaniczne o masie nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej nie podlegają wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej, a więc nie są majątkiem firmy. W takim przypadku występuje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, tzw. „kilometrówki” przez osobę używającą tego pojazdu. Dzięki temu będzie można zaliczyć wydatki z tytułu eksploatacji samochodu w koszty uzyskania przychodu do wysokości określonego limitu.

Limit odliczania wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego =
faktyczny przebieg samochodu * stawka za 1 km

W przypadku, gdy w danym miesiącu wartość wydatków związanych z użytkowaniem samochodu będzie niższa niż limit „kilometrówki”, wówczas niewykorzystana część jest przenoszona na następny miesiąc.

Stawki za 1 km przebiegu pojazdu wykorzystywanego do celów służbowych od 14.11.2007 r. wynoszą:

A) samochodu osobowego:

– o poj. skok. do 900 cm3: :  0,5214

– o poj. skok. pow. 900 cm3: :  0,8358

B) motocykla:  0,2302

C) motoroweru:  0,1382

Podstawa prawna:
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. nr 27, poz. 271 ze zm.).

W ewidencji prowadzenia pojazdu użytkownik pojazdu ma obowiązek opisania każdego służbowego wyjazdu.

Obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie mają przedsiębiorcy, którzy nabyli pojazd w leasingu.

Uwaga!

Wykorzystując pojazdy o masie do 3,5 tony w celach służbowych oprócz prowadzenia ewidencji działalności gospodarczej, musimy także złożyć w urzędzie informację VAT 26.

Udostępnianie samochodu firmowego pracownikom do celów związanych z prowadzoną działalnością.

Samochód firmowy możemy udostępniać pracownikom do wykonywania różnych zadań służbowych. Pracownicy mogą być zatrudnieni na umowę o pracę, umowę zlecenie i umowę o dzieło. W umowie o korzystanie z pojazdu do celów służbowych warto zamieścić klauzulę, że samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do celów służbowych.

Pracodawca ustala limit miesięczny kilometrów na przejazdy lokalne. Wysokość limitu zależy od liczby mieszkańców w miejscu zamieszkania pracownika. W tabeli zaprezentowano aktualne wartości miesięcznego limitu przejazdów lokalnych w kilometrach.

Mieszkańcy gminy [tys.]

Do 100 tys.

Pow. 100 tys.

Pow. 500 tys.

Obowiązuje od 

Limit miesięczny

300 km

500 km

700 km

26.03.2002 r.

 

UBEZPIECZENIE SAMOCHODU

Będąc właścicielami samochodu firmowego powinniśmy go ubezpieczyć. Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (OC) jest obowiązkowe. Dodatkowo możemy zakupić ubezpieczenie autocasco (AC) oraz ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW).

Jeżeli nabyty samochód był używany, możemy skorzystać z polisy poprzedniego właściciela, w której obowiązuje termin, na jaki została zawarta wcześniej.

Uwaga!

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.f za „koszty uzyskania przychodu nie uznaje się składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.”

Do kosztów podatkowych w całości możemy zaliczyć wartość składki ubezpieczenia w przypadku:
– samochodów ciężarowych,
– ubezpieczenia OC i NNW.

Ograniczenie występuje przy ubezpieczeniu AC samochodów osobowych, przy którym do kosztów uzyskania przychodów możemy zaliczyć wydatki na składki ubezpieczenia auta do wysokości limitu określonego w ustawie.
Gdy samochód jest zaliczony do majątku przedsiębiorstwa lub jest nabyty w leasingu, wydatki poniesione z tytułu ubezpieczenia możemy zaliczyć do kosztów podatkowych.

Natomiast w sytuacji, kiedy samochód nie jest zaliczony do środków trwałych przedsiębiorstwa, o wysokości kwoty ubezpieczenia zaliczanej do kosztów uzyskania przychodów decyduje wartość limitu, jaka wynika z ewidencji przebiegu pojazdu.

ZMIANY ODLICZANIA VAT od samochodów od 1 kwietnia 2014 r.

Nowelizacja ustawy o vat wprowadza nowe regulacje od 1 kwietnia br. dotyczące odliczeń oraz rozliczania podatku od służbowych samochodów osobowych o masie do 3,5 tony:

  • pełne odliczenie vat, tj. 100% podatku naliczonego będziemy mogli odliczyć dla samochodów o masie powyżej 3,5 tony.
  • pełne odliczenie vat, tj. 100% podatku naliczonego będziemy mogli odliczyć, jeżeli udowodnimy, że samochód do 3,5 tony jest wykorzystywany wyłącznie w celach służbowych.
  • częściowe odliczenie vat, tj. 50% podatku naliczonego będziemy mogli odliczyć, jeżeli samochód będzie wykorzystywany w celach służbowych i prywatnych.

służbowe samochody do 3,5 tony – pełne odliczenie vat

Jeżeli posiadamy samochód o masie do 3,5 tony i wykorzystujemy go na potrzeby działalności gospodarczej, możemy odliczyć pełen podatek vat.

Jednak, aby było to możliwe musimy spełnić kilka warunków:

1. zawiadomić właściwy urząd skarbowy, że posiadamy samochód wykorzystywany wyłącznie w celach służbowych.
2. prowadzić ewidencję przebiegu pojazdów, tzw. „kilometrówkę”.

Będzie można ją prowadzić w formie elektronicznej. Autentyczność wpisów w „kilometrówce” będzie poświadczana przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego.

Uwaga!

Do 30 czerwca 2015 r. nie będzie można odliczyć 50% vat od wydatku na zakup paliwa od samochodów osobowych oraz innych pojazdów o masie do 3,5 tony w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi: 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg, 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg, 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Wyjątkiem są samochody posiadające homologację ciężarową (tzw. auta z kratką), dla których to ograniczenie nie będzie występowało.


2. MOTOCYKL


Jeżeli nasza działalność gospodarcza wymaga częstego przemieszczania się po mieście warto się zastanowić nad zakupem motocykla.

Zaletami takiego rozwiązania są:

+ łatwiejsze i szybsze przemieszczanie się po zatłoczonych ulicach,
+ brak problemów ze znalezieniem miejsca parkingowego.

AMORTYZACJA MOTOCYKLA

Gdy przewidujemy, że będziemy używać motocykl w firmie dłużej niż rok czasu, należy wprowadzić go do ewidencji środków trwałych. Wówczas będziemy mieć możliwość zakwalifikowania wydatków związanych z użytkowaniem pojazdu w celach służbowych do kosztów podatkowych.
Jeżeli wartość pojazdu jest niska (poniżej 3.500 zł) możemy go zamortyzować jednorazowo.

W przypadku, gdy wartość motocykla jest wyższa niż 3.500 zł, podobnie jak przy samochodach mamy do wyboru:

  • amortyzację liniową,
  • amortyzację degresywną.

PRAWO DO ODLICZENIA VAT PRZY ZAKUPIE MOTOCYKLA

Przedsiębiorca może odliczyć vat w całości od zakupu motocykla i paliwa do niego, gdy wykorzystuje pojazd w działalności gospodarczej – dyrektor izby skarbowej w warszawie, 1.04.2010 r., ippp2/443-86/10-2/mm.

W wielu firmach z ekonomicznego punktu widzenia bardziej opłaca się zakup motocykla lub motoroweru niż samochodu. Przede wszystkim jednoślady są tańsze, a poza tym zużywają mniej paliwa. Dlatego też małe firmy kurierskie, czy też restauracje dostarczające jedzenie do domu klienta oraz wiele innych firm często chętniej kupują jednoślady niż samochody. Przedsiębiorcy ci mają jednak wątpliwości, czy można odliczyć podatek vat naliczony z tytułu zakupu motocykli oraz paliwa do ich napędu.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w potocznym znaczeniu nie sposób utożsamiać „motocykla” z „pojazdem samochodowym”, tak więc wydaje się, że ograniczenia w odliczaniu podatku vat przewidziane dla samochodów osobowych, nie powinny mieć zastosowania do motocykli. Wydaje się więc, że w kwestii tej nie powinno być żadnych wątpliwości. Ponadto motocykle nie mają ani homologacji, ani ładowności potrzebnej do uznania go za samochód ciężarowy.

Przepisy ustawy o vat nie zawierają wprost ograniczenia w odliczaniu podatku vat przy nabyciu motocykli i paliwa do ich napędu. Ograniczenia odnoszą się bowiem jedynie do „samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych”. Ustawa o vat nie definiuje jednak pojęcia „pojazdu samochodowego” i w związku z tym pojawił się problem, w jakich przepisach szukać takiej definicji. Analizując interpretacje urzędów skarbowych widać, że istnieje w tej kwestii rozbieżność pomiędzy poszczególnymi urzędami, przy czym zdecydowana większość urzędów opowiada się za przyjęciem definicji z ustawy prawo o ruchu drogowym, a tylko nieliczna część za sięganiem do klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z definicją ustawy prawo o ruchu drogowym za pojazd samochodowy uważa się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Zgodnie z tym regulacjami motocykl jest to pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem – wielośladowy. Na tej podstawie część urzędów skarbowych uznaje, że skoro motocykl jest „pojazdem samochodowym” to odnoszą się do niego ograniczenia przewidziane w ustawie o vat. Pogląd ten jest reprezentowany przez zdecydowana większość organów skarbowych (urząd skarbowy warszawa-ursynów, 27.04.2006 r., 1438/443/54-24/206/mk; pierwszy urząd skarbowy w opolu, 12.01.2006 r., pp/443-204-1/05/06; izba skarbowa w krakowie, 20.04.2005 r., pp-3/i/4407/25/05).

Ograniczenie odliczenia na tej podstawie ma zdaniem urzędów zastosowanie także do opłat leasingowych oraz nabycia paliwa do napędu motocykli (drugi urząd skarbowy w kielcach , 31.01.2006 r., og-005/3/pp-1/443/4-1/2006; urząd skarbowy warszawa-praga, 30.06.2005 r., 1434/pv/443-93/05/bo; dyrektor izby skarbowej w katowicach, 28.12.2009 r., ibpp2/443-800/09/rsz).

Przeciwny, do zaprezentowanego powyżej, pogląd polega na odniesieniu się do klasyfikacji statystycznych, a nie do ustawy prawo o ruchu drogowym. Pogląd ten jest reprezentowany niezwykle rzadko przez organy skarbowe. Wbrew pozorom jednak pogląd ten wydaje się być w pełni uzasadniony. Ustawa o podatku vat stanowi bowiem wprost, że „towary identyfikuje się na podstawie przepisów o statystyce publicznej”. Takie stwierdzenie nakazuje więc wprost odnoszenie się do polskiej klasyfikacji wyrobów i usług (pkwiu) i z tego punktu widzenia odwoływanie się większości urzędów skarbowych do ustawy prawo o ruchu drogowym wydaje się zupełnie nieuzasadnione. Zgodnie z klasyfikacją pkwiu „samochody” i „motocykle” zaliczane są do zupełnie innych działów. W dziale 34 zatytułowanym „pojazdy mechaniczne przyczepy i naczepy”, wymienione są m. in. wszelkiego rodzaju samochody. Motocykle, które posiadają symbol pkwiu 35.4 1 zaklasyfikowano w odrębnym dziale zatytułowanym „sprzęt transportowy pozostały”, wśród między innymi statków, okrętów, lokomotyw, rowerów, motorowerów itp. Dlatego też niektóre urzędy skarbowe uznają, że podatnik ma prawo do odliczenia 100% podatku vat naliczonego przy zakupie motocykla, motoroweru oraz paliwa do ich napędu (pierwszy urząd skarbowy w rzeszowie, 19.09.2005 r., i us-ii/443/89/05).

Podatnik będzie mógł odliczyć podatek vat od zakupu motocykla pod warunkiem, że zakupiony motocykl (bez przecinka) jest faktycznie wykorzystywany wyłącznie do opodatkowanej działalności gospodarczej – dyrektor izby skarbowej w katowicach, 28.12.2009 r., ibpp2/443-800/09/rsz. Organ podatkowy wskazał bowiem, iż prawo to przysługuje podatnikowi w związku z klasyfikacją statystyczną dotyczącą motocykli o różnej pojemności i rodzaju silnika. O związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Zdaniem dyrektora izby skarbowej w poznaniu, 16.12.2009 r., ilpp2/443-1282/09-2/en jeśli motocykl będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o vat, przysługuje mu prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku vat wynikającej z faktur dokumentujących nabycie motocykla oraz paliwa do jego napędu. Organ stwierdził, że podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup kasku oraz ubrania do jazdy na motocyklu, z uwagi na fakt, że ww. przedmioty nie mają związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.
W ocenie pit.pl większość urzędów skarbowych jest w błędzie w kwestii odliczania vat przy zakupie motocykli i paliwa do ich napędu. Za słuszny należy więc uznać pogląd zaprezentowany przez pierwszy urząd skarbowy w Rzeszowie.

Przedsiębiorca może odliczyć VAT w całości od zakupu motocykla i paliwa do niego, gdy wykorzystuje pojazd w działalności gospodarczej – Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, 1.04.2010 r., IPPP2/443-86/10-2/MM.